บทบาท-คาแร็กเตอร์

เรื่องนี้พลอยรับบทเป็น “แตง” ก็เป็นเด็กวัยรุ่นอายุ 19 ที่ต้องทำงานเลี้ยงตัวเอง โดยทำงานที่ร้านสะดวกซื้อ แล้วก็เป็นคนที่ใช้ชีวิตอิสระเหมือนกัน และก็เป็นคนขี้ใจน้อยนิดนึง คือเหมือนเเบบเราชอบคิดว่า เฮ้ย…ทำไมชีวิตเราไม่ดีเหมือนคนโน้นบ้างคนนี้บ้าง อย่างเห็นชัดๆ เลยก็คือเพื่อนสนิทของเราที่ชื่อ “คิตตี้” ค่ะ เธอเป็นคนที่เพียบพร้อมในหลายๆ ด้าน ไม่ว่าจะเป็นด้านการเรียนหรือด้านความรักอะไรอย่างนี้ค่ะ เราก็เลยแบบมีความน้อยใจนิดนึงว่า เฮ้ยทำไมเราแบบไม่ดีเหมือนเพื่อนบ้าง จนทั้งคู่ได้ไปเจอเหตุการณ์บางอย่าง ทำให้ความสัมพันธ์เริ่มสั่นคลอน

 

เรื่องราวของ “ผีโทรศัพท์”

เป็นเรื่องราวของเพื่อนซี้กลุ่มหนึ่งค่ะ ก็จะมี “แตง, คิตตี้, วิทย์ และ ไตเติ้ล” ที่อยากจะระลึกความหลังกันที่โรงเรียนเป็นครั้งสุดท้าย เพราะว่าโรงเรียนนี้ที่พวกเราเคยเรียนกันตั้งแต่เด็กๆ จะโดนทุบทิ้งแล้ว ก็เลยไปรำลึกกันหน่อย และระหว่างทางเราก็เล่นเกมผีออนไลน์ไปด้วย เกมผีออนไลน์เนี่ยก็เป็นเกมที่พวกเราชอบเล่นกันมาตั้งนานแล้วเช่นกัน ระหว่างเล่นกันไปตัวแตงก็บังเอิญไปถ่ายรูปติดผีจริงๆ ที่ไม่ใช่ผีในเกม พอถ่ายเสร็จก็ไม่ลบออก ดันคิดพิเรนทร์อยากจะแกล้งเพื่อนก็เลยบอกคิตตี้ว่า เดี๋ยวส่งรูปนี้ต่อๆ ไปเพื่อจะได้แกล้งให้เพื่อนๆ กลัวกัน คือเราส่งต่อโดยที่เราไม่รู้เลยว่าจะเกิดผลอะไรตามมาบ้าง สุดท้ายแล้วพวกเราก็ต้องมาหาวิธีแก้ปัญหากัน ก่อนที่ภาพนั้นมันจะตีกลับมาทำร้ายเราเองค่ะ

 

ความยากง่ายในการแสดงเรื่องนี้

ถือว่าค่อนข้างยากนะคะ เพราะว่าอย่างแรกเลยมันไม่มีอะไรที่ตรงกับหนูเลย ไม่ว่าจะเป็นลุกส์ภายนอกหรือด้านความคิดอย่างนี้ค่ะ ในเรื่องนี้ต้องคิดแบบสาวที่ค่อนข้างโตกว่าตัวจริงไปแล้ว เราก็ต้องปรับเปลี่ยนวิธีการคิดของเราบ้าง เปลี่ยนสำเนียงการพูดที่ต้องดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นอะไรอย่างนี้ค่ะ ปรับค่อนข้างหลายอย่างเหมือนกัน รวมถึงเสื้อผ้าหน้าผมก็เปลี่ยนลุกส์ไปด้วยค่ะ ก็คือตั้งแต่เล่นหนังมา เรื่องนี้จะคาแรคเตอร์โตที่สุดเลย แต่เรื่องอื่นๆ ที่ผ่านมาจะค่อนข้างใกล้เคียงกับตัวเรามากกว่า แต่ว่าเรื่องนี้จะโดดไปมากถึงมากที่สุดค่ะ

 

 

มีวิธีการเข้าถึงตัวละครและปรับเปลี่ยนลุกส์ยังไงบ้าง

นอกจากอ่านบทแล้ว หนูก็เริ่มสังเกตพวกผู้ใหญ่หรือวัยรุ่นโตๆ อย่างการกระทำ วิธีการพูด อย่าง “พี่จ๋า” ที่เล่นเป็น “คิตตี้” ในเรื่องนี้ คือเขาเป็นคนที่โตอยู่แล้ว หนูก็จะสังเกตว่าความคิดเขาว่าเป็นยังไงบ้าง สไตล์การพูดเป็นยังไง แต่ก่อนหนูเป็นคนค่อนข้างที่จะเสียงเด็ก แต่ตอนนี้ก็เริ่มปรับมาดูเรียบร้อยมากขึ้น เป็นทางการมากขึ้น ส่วนลุกส์ภายนอกนั้นอย่างที่บอกคือค่อนข้างแตกต่างจากเรื่องอื่นมากๆ อย่างเรื่องก่อนๆ ก็จะเป็นนักเรียน เราก็เข้าถึงบทได้ง่าย แต่เรื่องนี้เนี่ยเราไม่ได้เรียนหนังสือแล้ว เป็นวัยทำงานเลยก็ต้องปรับเปลี่ยนลุกส์หลายๆ อย่างเหมือนกัน อย่างทรงผมก็ต้องต่อผมให้ยาวขึ้น เพราะต้องเป็นสาวที่ค่อนข้างโต แล้วที่สำคัญคือต้องโตกว่าตัวละครคิตตี้ นั่นคือสิ่งที่ยากที่สุด ซึ่งหนูก็พยายามมากที่สุดแล้วที่จะปรับคาแรคเตอร์ให้โตกว่าวัย ก็พยายามเปลี่ยนลุกส์จากตัวเองให้มากที่สุด คาแรคเตอร์ก็ลุยๆ ค่ะ คือมันไม่เหมือนตัวจริงหนูเลย คือแตงจะเป็นคนลุยๆ เท่ๆ ห้าวๆ เป็นคนที่ความคิดโต ก็ค่อนข้างยากอะค่ะ ต้องอ่านบทซ้ำไปซ้ำมา ทำความเข้าใจให้ลึกมากที่สุดเท่าที่เราจะทำได้

 

 หนังผีเรื่องนี้แตกต่างจากเรื่องอื่นๆ ยังไง

หนูรู้สึกว่าเรื่องนี้เอาโซเชียลมีเดียเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย รู้สึกว่าวัยรุ่นน่าจะเข้าถึงได้ง่ายมากที่สุดค่ะ ทั้งเกม ทั้งโซเชียล อย่างเรื่องเกมเนี่ยวัยรุ่นน่าจะชอบเรื่องนี้มากเพราะเรื่องนี้มันมีเรื่องของเกมผีออนไลน์ เข้ามาเกี่ยวข้องด้วย ทุกคนก็จะได้เห็นผีน่ากลัวๆ ด้วย

 

เป็นคนกลัวผีไหม

ส่วนตัวพลอยกลัวผีมากค่ะ กลัวมากคือตอนไปถ่ายเรื่องนี้ยังไงก็กลัวอะค่ะ คือเอาจริงๆ นะคือแค่ปิดไฟหนูก็กลัวแล้ว คือแค่จะนอนปิดไฟก็ใจสั่นแล้ว เราต้องมีดวงไฟดวงเล็กๆ ไว้อยู่ค่ะ (เคยเจอมั้ย) ไม่เคยค่ะ แล้วก็ไม่อยากเจอด้วยค่ะ

 

ถ้าเกิดเจอเหตุการณ์เหมือนในเรื่องจะทำยังไง

ถ้าบังเอิญถ่ายภาพติดผีมาเหรอคะ ต้องลบทิ้งอยู่แล้วค่ะ แต่อีกใจหนึ่งก็อยากแกล้งคนนะ แต่เราจะกลัวเองซะมากกว่า แต่ไม่แน่หนูอาจส่งต่อก็ได้ เพราะยังไม่เจอเหตุการณ์จริงก็เลยไม่รู้จะทำยังไงดี อาจจะส่งต่อก็ได้ค่ะเพื่อความสนุกสนาน ถ้าเกิดหนูเจออะไรที่น่ากลัวเนี่ยก็อยากจะแบ่งปันเพื่อน เฮ้ย…เราจะไม่ยอมเห็นรูปนี้คนเดียว (หัวเราะ) แต่สถานการณ์ผีในเรื่องนี้มันก็น่ากลัวเกินไป มันเป็นผีที่กล้าหาญ เป็นผีโซเชียลมากค่ะ ก็รู้สึกแปลกใหม่ดีนะคะ แต่ก็อย่าให้มีแบบนี้จริงๆ เลยค่ะ เพราะมันน่ากลัวมากๆ จะส่งต่อมั้ย ก็คงส่งต่อมั้งค่ะ เพราะถ้าเกิดเราดูแล้วเผลอเป็นอะไรขึ้นมาเนี่ย เพื่อนก็ต้องเป็นด้วย โห…ดูเลวมาก (หัวเราะ) ไม่หรอกค่ะ ถ้าเรื่องจริงก็อย่ามีเลยดีกว่าผีแบบนี้ในเรื่องนี้

 

 

การร่วมงานกับทีมนักแสดง

อย่าง “พี่เบสท์” (ณัฐสิทธิ์ โกฏิมนัสวนิชย์) เลยเราก็รู้จักกันอยู่แล้ว เคยร่วมงานกันมาแล้วก็ค่อนข้างสนิทกัน รู้จักกันตั้งแต่หนัง “สยามสแควร์” พอมาเจอกันอีกก็ดีใจที่ได้แสดงกับพี่ที่เราสนิทกันอยู่แล้ว ไม่ต้องมาทำความรู้จักกันใหม่ แต่เรื่องนี้จะแตกต่างจาก “สยามสแควร์” ไปทั้งคู่เลยค่ะ พี่เบสท์มาเรื่องนี้ก็เท่ไปเลย หล่อ นิ่ง หลุดลุกส์ตลกไปเลย แต่ติดอย่างหนึ่งเวลาถ่ายกับพี่เค้าเนี่ย พี่เบสท์เป็นคนฮา หนูก็จะหลุดขำอยู่เรื่อย คือแสดงกับเขาทีไรต้องมีสักเทกหนึ่งที่หลุดขำตลอด รู้สึกสนุกค่ะ แบบเป็นกันเองดี

กับ “พี่จ๋า” (สุธีธิดา เกียรติกิจเจริญ) ก็เพิ่งรู้จักกันจากเรื่องนี้ แต่ก็สนิทกันเร็วมากๆ ค่ะ รู้สึกสนุกดีที่ได้ร่วมงานกับพี่จ๋า หนูกับพี่จ๋าจะชอบต่อบทกันก่อนจะเข้าซีนจริงๆ เพราะว่าบางทีมันเป็นซีนที่ยาวและเป็นซีนอารมณ์ ยิ่งในเรื่องเราเป็นเพื่อนที่สนิทกันมากๆ ด้วย อย่างพี่จ๋าเนี่ยค่อนข้างเป็นผู้ใหญ่แล้ว หนูก็ยังเป็นเด็กใช่ไหมคะ หนูก็ต้องคุยกับพี่เขาเยอะๆ จะได้จูนกัน จะได้ดูเหมือนเป็นเพื่อนกันจริงๆ ในเรื่อง

“พี่อ๋อง” (ธนา ตันตรานนท์) ก็น่ารักมากค่ะ รู้สึกประทับใจ เพราะว่าเราชอบมาตั้งแต่เรื่อง “แฟนฉัน” ก็รู้สึกดีใจค่ะ เพราะพี่เขาก็ทำงานด้วยง่ายมากๆ เลย เพราะจำได้เลยว่าพี่เขาเข้ามาทักก่อน เออ สวัสดีนะ เราอ๋องนะ คือเขาเฟรนด์ลีมากแล้วก็ทำงานด้วยกันง่ายมากๆ เลยค่ะ

หนูว่าทุกคนในเรื่องนี้มีความเฟรนด์ลีอยู่ในตัว พอมาแสดงด้วยกัน มันสามารถเข้ากันได้อย่างรวดเร็ว โดยที่แบบไม่ต้องมานั่งทำความรู้จักกันนานๆ คือแป๊บเดียวเราก็สนิทกันได้แล้ว ทุกคนมีความสามารถตรงนั้น

 

ฉากที่ประทับใจในเรื่อง

ฉากที่ชอบที่สุดน่าจะเป็นฉากที่เจอผีครั้งแรกในห้องน้ำ หนูรู้สึกว่าถ้าไม่เจอเรื่องนี้ ทุกอย่างก็จะไม่เกิดขึ้นเลย ซีนนั้นเป็นจุดเริ่มต้นของความน่ากลัวทั้งเรื่องนี้ เพราะบรรยากาศมันน่ากลัวจริงๆ แล้วหนูก็รู้สึกไปตามตัวละครจริงๆ

เบื้องหลังการถ่ายทำฉากนี้ก็ถ่ายทำกันที่หอพักร้างค่ะ ซึ่งมันไม่มีคนอยู่แล้ว มันยิ่งทำให้บรรยากาศน่ากลัวมาก คือตอนหนูเข้าไปมันมีทั้งฝุ่นทั้งใยแมงมุมเยอะมากจริงๆ คือแบบโห…เขาเซตดีเหมือนกันนะเนี่ย แต่พี่เขาก็บอกว่าอันนี้ไม่ได้เซตเลย เป็นของจริง เราก็แบบมันดูเรียลมากๆ อยากให้ไปดูซีนนี้จริงๆ เราแทบจะไม่ได้เซตอะไรเลยจริงๆ คือมันน่ากลัวในตัวมันเอง ยิ่งในซีนเราก็กลัวตามไปด้วยจริงๆ คือเราแทบจะไม่ต้องแสดงอะไรออกมาเลย คือแบบกลัวจริงๆ ถ้าเราเกิดติดอยู่ในสถานการณ์นั้นจริงๆ มันไม่น่าเชื่อว่าอยู่ดีๆ เราก็ถ่ายติดรูปผีมาเป็นตัวเป็นตนเลย มันน่ากลัวมาก

ในหนังก่อนเกิดเหตุการณ์นี้ เรากับเพื่อนๆ ก็จะไปรำลึกความหลังกันที่โรงเรียนเก่าเป็นครั้งสุดท้ายเพราะโรงเรียนนี้จะถูกทุบทิ้งก็เลยไปกับเพื่อนๆ นัดกันไป แล้วพอไปถึงเราก็แวะเข้าห้องน้ำ ก็ปกติ เราก็ไม่ได้คิดเรื่องผี เพราะเราเป็นคนลุยๆ ไม่กลัวอะไร พอเข้าห้องน้ำเสร็จปุ๊บก็ออกมาถ่ายเซลฟีเล่นไรงี้ แล้วอยู่ดีๆ ก็เผลอเห็นอะไรบางอย่างก็ปรากฏว่ามันคือผีจริงๆ คือมันไม่ใช่ผีในเกมที่พวกเราชอบเล่นด้วย มันคือผีจริงๆ นั่นก็คือเหตุการณ์เริ่มต้นความสยองของเรื่องนี้ค่ะ

 

ความน่าสนใจ-ความโดดเด่นของเรื่องนี้

จุดเด่นความน่าสนใจของเรื่องนี้ หนูว่าเรื่องนี้ค่อนข้างครบรส ไม่ว่าจะเป็นด้านของโซเชียลมีเดียที่มันทำให้เห็นและสะท้อนถึงสังคมวัยรุ่นสมัยนี้ด้วย ซึ่งก็มีคนติดเกมจริงๆ และมันก็เป็นเรื่องราวที่ค่อนข้างแปลกใหม่ค่ะ มันจะเล่าหลายๆ ด้านทั้งความรักแบบเพื่อน มีมิตรภาพว่าเรารักกันแค่ไหน เศร้ส ตลก และที่ขาดไม่ได้ก็คือเรื่องผีของเราที่จะแตกต่างจากเรื่องอื่นๆ เพราะว่าเรื่องนี้เนี่ยจะคล้ายๆ เป็นผีโซเชียลที่เกิดจากการส่งต่อกันเรื่อยๆ รู้สึกว่ามันหายากเหมือนกันนะ หนูยังไม่เคยเห็นจากเรื่องอื่นที่จะเป็นหนังผีแบบนี้ ก็รู้สึกว่ามันค่อนข้างน่าสนใจและแปลกใหม่จากเรื่องอื่นๆ แน่นอนค่ะ