“ในช่วงเวลาที่ท้อแท้ที่สุด ใครคือคนที่รักเรา…”

เมื่อคนที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงในแทบทุกด้านแต่ต้องใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน ส่งผลให้เปิดมุมมองใหม่ๆ ที่ไม่เคยคิดมาก่อน “เหลียงจงหวิง” (หวงซิวเซิง/แอนโทนี หว่อง) เป็นชายสูงอายุที่ป่วยเป็นอัมพาต เขาเคยต้องใช้ชีวิตอย่างสิ้นหวัง จนกระทั่ง “เอเวอลีน ซานโตส” (คริเซล คอนซุนจิ) สาวผู้ดูแลชาวฟิลิปปินส์ที่พักความฝันจากการเป็นช่างภาพมาทำงานหาเงินที่ฮ่องกงเข้ามาในชีวิต

เมื่อคนแปลกหน้าทั้งสองต้องมาอยู่ร่วมชายคา ผ่านฤดูกาลแล้วฤดูกาลเล่า พวกเขาจึงได้รู้จักกันมากขึ้น พร้อมกับเข้าใจในตัวตนของตัวเอง และรับรู้รสชาติของชีวิตที่มีสีสันแตกต่างออกไป เกิดเป็นมิตรภาพอบอุ่นระหว่างมนุษย์สองคนที่ไม่มีข้อจำกัดของเชื้อชาติหรือสถานะเข้ามาเกี่ยวข้อง

30 กรกฎาคมนี้ ฉายเฉพาะ House Samyan เท่านั้น

เกร็ดน่ารู้:

• ภาพยนตร์ขนาดยาวเรื่องแรกของผู้กำกับหญิงหน้าใหม่ไฟแรง “โอลิเวอร์ ฉานสิวกุน” (Oliver Siu Kuen Chan) ที่ทำให้เธอคว้ารางวัลจากเวทีใหญ่มากมาย เช่น “ผู้กำกับหน้าใหม่ยอดเยี่ยม” จากเวที “13th Asian Film Awards” และ “38th Hong Kong Film Awards” รวมถึง “รางวัลบทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม” จาก “25th Hong Kong Film Critics Society Awards” ด้วย

• ผู้กำกับฉานเล่าว่า เธอสนใจอยากทำหนังเรื่องนี้ อยากเล่าถึงความสัมพันธ์ระหว่างชายที่ต้องใช้ชีวิตอยู่บนรถเข็นกับผู้ดูแลสาว หลังจากเธอเคยเห็นคนคู่หนึ่งแถวบ้านออกเที่ยวเล่นอย่างมีความสุขแถมยังดูสนิทสนมกันมากด้วย ทำให้เธอสงสัยว่าทำไมทั้งคู่ถึงเข้ากันอย่างดีเป็นปีเป็นขลุ่ยจัง เธอไม่เชื่อว่าจะมีความสัมพันธ์แบบนี้ขึ้นจริง และนับตั้งแต่นั้นทัศนคติในการมองโลกของเธอก็เปลี่ยนไป

• จากการค้นคว้าหาข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์ เธอพบว่าผู้ป่วยและผู้ดูแลแต่ละคู่ล้วนมีเรื่องตลกๆ ข้อคิดด้านบวกเกี่ยวกับชีวิตทั้งสิ้น ผู้ดูแลหลายคนบอกว่าตั้งแต่ทำงานมาหลายปีไม่เคยทำผู้ป่วยล้มลงบนพื้นเลย ซึ่งตัวของผู้กำกับก็ปฏิญาณว่าจะเอาประเด็นนี้ไปใส่ในหนังด้วยแน่นอน

• นักแสดงนำของเรื่องได้รุ่นใหญ่อย่าง “แอนโทนี หว่อง” (Infernal Affairs, The Painted Veil, Ip Man: The Final Fight) ที่โชว์ฝีมือการแสดงอย่างเหนือชั้น สามารถคว้า “รางวัลนักแสดงชายยอดเยี่ยม” จากสองเวที “25th Hong Kong Film Critics Society Awards” และ “38th Hong Kong Film Awards” มารับบทนำฝ่ายชาย ส่วน “คริสเซล คอนซันจิ” ถือเป็นนักแสดงหน้าใหม่สำหรับวงการหนัง แต่เล่นหนังเรื่องนี้อย่างดีเยี่ยมจนคว้า “รางวัลนักแสดงหน้าใหม่ยอดเยี่ยม” จากเวที “38th Hong Kong Film Awards” ไปครองจนได้

• แอนโทนีและคริสเซลไม่เคยเจอหรือรู้จักกันมาก่อน ทั้งคู่เจอกันตอนอ่านบนหนึ่งครั้งและเริ่มการถ่ายทำเลย แอนโทนีบอกว่าพวกเขาเชื่อใจในตัวผู้กำกับ และเพราะสื่อสารกันเป็นอย่างดีระหว่างเขากับคริสเซลทำให้การแสดงออกมาดูอบอุ่นและเป็นธรรมชาติ

• แอนโทนีเล่าว่าครั้งแรกที่ผู้กำกับฉานเอาบทหนังมาให้เขาอ่าน เขารู้สึกได้ทันทีว่าเขาต้องแสดงหนังเรื่องนี้ให้ได้ ที่ผ่านมาในอุตสาหกรรมหนังฮ่องกงไม่มีหนังเรื่องไหนเล่าเรื่องแรงงานข้ามชาติเลย ทั้งที่พวกเขาเหล่านั้นเป็นส่วนหนึ่งของสังคมฮ่องกงเช่นกัน เขาจึงมองว่าเป็นโอกาสที่ดีที่จะได้เป็นส่วนหนึ่งในการบอกเล่าเรื่องราวนี้

• “เหลียงจงหวิง” ตัวละครของแอนโทนีพูดภาษาอังกฤษไม่เก่ง ทั้งที่ตัวของแอนโทนีสามารถสื่อสารภาษาอังกฤษได้อย่างคล่องแคล่ว เขาเล่าว่าเขาตีความลักษณะการพูดของตัวละครโดยอิงต้นแบบมาจากเพื่อนสนิทของเขาที่เติบโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก

• คริสเซลเกือบไม่ได้รับเลือกให้เล่นหนังเรื่องนี้แล้ว เพราะลุกส์ภายนอกของเธอดูไม่เข้ากับตัวละครเท่าไหร่ ผู้กำกับฉานบอกกับผู้ช่วยผู้กำกับว่าเธอดูสง่างามเกินไป แต่สุดท้ายผู้กำกับก็ตัดสินใจเลือกเธอมาเล่นจนได้ เพราะจากการออดิชั่นเธอทำผลงานได้ดีจริงๆ

• ทั้งนี้พื้นเพเดิมของคริสเซลเธอเติบโตที่กรุงมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์ ศึกษาในสายเกี่ยวกับละครเวทีมาตั้งแต่อายุ 10 ขวบ ในปี 2008 เธอย้ายมาอยู่ฮ่องกง ครั้งนั้นเธอย้ายมาเพื่อแสดงละครเรื่อง “High School Musical Live!” ซึ่งเปิดการแสดงที่ดิสนีย์แลนด์เป็นเวลา 3 ปี และปัจจุบันเธอยังทำหน้าที่เป็นครูด้วย ดีกรีระดับนี้ไม่น่าแปลกใจหากผู้กำกับจะลังเลที่จะเลือกเธอมาเล่น

• “Still Human” ได้รับการชื่นชมอย่างกว้างขวางว่าสามารถฉายภาพปัญหาการปฏิบัติอย่างไม่เท่าเทียมต่อแรงงานข้ามชาติในฮ่องกงที่มีมาอย่างต่อเนื่อง และสะท้อนออกมาผ่านสองตัวละครที่เป็นตัวแทนของทั้งสองฝ่ายได้อย่างยอดเยี่ยม