คุยกับ “นาตาลี พอร์ตแมน”

คุณประทับใจบทหนังเรื่องนี้ตรงไหน

บทหนังเขียนโดย “แซมี เบิร์ช” ซึ่งเป็นบทหนังเรื่องแรกของเธอ ฉันเหลือเชื่อมากว่าเธอเขียนอะไรแบบนี้ออกมาได้ ตอนอ่านบทคุณไม่สามารถคาดเดาได้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป และฉันว่าคนที่ดูหนังก็น่าจะรู้สึกหวาดระแวงแบบนั้นด้วย แซมีเคยทำ Casting (คัดเลือกนักแสดง) มาก่อน เธอจึงรู้จักธรรมชาติตัวละคร รู้จักธรรมชาติของนักแสดง เธอหยิบมาผสมกับเรื่องราวในบทได้อย่างน่าทึ่งมาก

ตอนแรกบทส่งมาเพื่อพิจารณาให้คุณเป็นคนกำกับ แต่ทำไมคุณถึงส่งต่อให้ “ท็อดด์ เฮย์นส์”

แม้พล็อตจะดูง่ายๆ แต่ฉันคิดว่าบทเรื่องนี้มีประเด็นค่อนข้างซับซ้อน และหลายๆ ประเด็นเป็นสิ่งที่ “ท็อดด์ เฮย์นส์” ทำออกมาผ่านหนังหลายเรื่องของเขา ตั้งแต่สภาวะภายในของผู้หญิง, การตั้งคำถามกับตัวตน และการแสดงออกภายนอกซึ่งสวนทางกัน บทหนังเรื่องนี้มีโทนที่ไม่เหมือนหนังเรื่องไหนเลย และฉันคิดว่าท็อดด์เป็นคนสร้างโทนในหนังได้มีเอกลักษณ์

คุณรู้จัก “ท็อดด์ เฮย์นส์” มาก่อนหรือเปล่า

ฉันชื่นชมผลงานของเขามานานมาก ฉันอยากร่วมงานกับเขา อันที่จริงฉันส่งบทหนังไปให้เขาอ่านหลายเรื่องมาก และเขาจะตอบปฏิเสธมาแทบทุกครั้ง จนมาถึง “May December” ที่เขาตอบมาว่าเขาสนใจ ฉันดีใจจนแทบกระโดด

ความซับซ้อนอย่างหนึ่งของบทก็คือตัวละครของคุณต้องพยายามเลียนแบบท่าทางตัวละครของ “จูลีแอนน์ มัวร์” พวกคุณซักซ้อมกันอย่างไร

“จูลีแอนน์ มัวร์” เป็นนักแสดงที่เก่งกาจ และเธอก็ยังใจดีมากๆ ด้วย ตอนเธอคิดว่าจะปั้นบทนี้ออกมายังไง เธอยังคิดเผื่อด้วยว่าต้องเล่นแบบที่ฉันสามารถเล่นเลียนแบบเธอได้ด้วย เราแทบไม่มีเวลาซักซ้อมบทเลย เนื่องจากเรามีเวลาทำงานจำกัด และเราก็ถ่ายเรียงตามบท เลยอาจจะง่ายหน่อยที่ตัวฉันค่อยๆ ซึมซับบุคลิกท่าทางตัวละครของเธอ

ตัวละครของคุณเป็นนักแสดงที่อยากลองอะไรที่ท้าทาย คุณเองก็เป็นแบบนั้นด้วยหรือเปล่า

แน่นอน ฉันรู้สึกเหมือนเป็นหน้าที่เลยทีเดียวละ เมื่อคุณอยู่ในวงการมานาน การเล่นอะไรซ้ำๆ ทำให้คนดูหมดความสนใจในตัวคุณ และตัวคุณเองก็จะหมดไฟด้วย คุณต้องพยายามหาอะไรใหม่ๆ หรือวิธีการใหม่ๆ ในการทำงานอยู่เสมอ

เนื่องจากตัวละครของคุณมีความใกล้เคียงกับตัวคุณมาก คุณได้ใส่ตัวเองเข้าไปในบทหรือมีการปรับเปลี่ยนบทบ้างหรือเปล่า

ไม่มีเลย ทุกอย่างในหนัง คำพูดทุกคำมาจากบทของ “แซมี เบิร์ช” แม้ฉันจะเป็นนักแสดงมา 30 ปี แต่หน้าที่ของฉันคือเล่นบทที่เขียนมา ฉันต้องเอาประสบการณ์ที่มีมารับใช้บทที่ฉันเล่นมากกว่า

มีส่วนไหนในหนังอีกหรือเปล่าที่คุณเข้าอกเข้าใจมันเป็นพิเศษ

ฉันเป็นนักแสดงมาตั้งแต่เด็ก และกลายเป็นบุคคลสาธารณะที่ไปไหนใครๆ ก็รู้จัก ฉันคิดว่าฉันเข้าใจสิ่งที่ “เกรซี” (ตัวละครของ “จูลีแอนน์ มัวร์”) ต้องเผชิญ เหมือนเราต้องมี 2 บุคลิก คือบุคลิกที่ต้องสร้างเพื่อคนภายนอก และบุคลิกเวลาเราอยู่หรือเราคุยกับตัวเอง

คุยกับ “จูลีแอนน์ มัวร์”

อะไรทำให้คุณสนใจบท “เกรซ” ใน “May December”

ปกติเวลาฉันเห็นบทหนังที่มีตัวนำหญิง 2 คน มันมักจะพูดเรื่องผู้หญิงมีความสัมพันธ์กัน มีความรัก หรืออะไรทำนองนั้น แต่กับหนังเรื่องนี้ มันเป็นหนังว่าด้วยผู้หญิงที่พยายามเอาชนะกันโดยคิดว่าต่างฝ่ายต่างรู้จริงที่สุด “เกรซ” คิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องของเธอ แต่ “เอลิซาเบธ” (ตัวละครของ “นาตาลี พอร์ตแมน”) เชื่อว่าเกรซไม่เข้าใจตัวเอง เธอต่างหากที่เข้าใจ

คุณกับ “นาตาลี พอร์ตแมน” เคยรู้จักกันมาก่อนหรือเปล่า

ฉันเคยเจอและทักทายกันตามงานแค่นั้น ไม่เคยร่วมงาน และไม่ได้นั่งคุยกันยาวๆ เลย แต่พอได้มาทำงานด้วยกันจริงๆ เรากลับสนิทกันอย่างรวดเร็ว เรามีเวลาถ่ายหนังแค่ 23 วันเท่านั้น แต่เราก็พยายามเตรียมตัวมาอย่างดี

หนังพูดถึงนักแสดงหญิงที่เตรียมตัวกับบทที่ตนจะต้องเล่น คุณเองก็เป็นนักแสดงมืออาชีพ คุณเตรียมตัวกับบทนี้ยังไงบ้าง

เบื้องต้นเลยก็คือ “เกรซ” ทำอาชีพอบขนมขาย ฉันเลยต้องไปคลุกคลีกับคนที่ทำอาชีพอบขนมขาย ฉันไปเรียนจัดดอกไม้เพื่อจะได้รู้ท่าทางของคนที่จัดดอกไม้เป็นกิจวัตร ฉันคงไม่รีเสิร์ชตัวละครจนน่ากลัวขนาด “เอลิซาเบธ” หรอก แต่อย่างน้อยๆ ก็ไม่อยากให้คนดูดูแล้วคิดในใจว่า “เขาไม่ได้ทำกันแบบนั้นนะ”

ทำไมคุณออกแบบให้ตัวละคร “เกรซ” พูดตัว S ไม่ชัด

ฉันคิดว่า “เกรซ” มีความเป็นเด็กในตัวเธอ ลึกๆ แล้วเธอคิดว่าตัวเองเป็นเจ้าหญิงที่รอเจ้าชายขี่ม้าขาวมาช่วย แม้ว่าเจ้าชายของเธอจะอายุ 13 ฉันเลยออกแบบให้เธอมีความเป็นเด็กบางอย่าง อย่างการออกเสียงตัว S เป็น TH ซึ่งตรงนี้มันช่วยให้ตัวละครของนาตาลีได้เลียนแบบฉันง่ายขึ้นด้วย

นี่เป็นการร่วมงานกับ “ท็อดด์ เฮย์นส์” เป็นครั้งที่ 5 แล้ว เคยมีครั้งไหนที่เขาชวนคุณมาเล่นแล้วคุณตอบปฏิเสธไหม

ไม่มีเลย ฉันไม่นึกไม่ฝันเลยตอนไปออดิชันบทใน “Safe” เมื่อ 30 ปีก่อนว่าเขากับฉันจะทำงานด้วยกันมายาวนานขนาดนี้ แต่เขาเป็นศิลปินที่มีเอกลักษณ์ เขาสนใจเรื่องตัวตน เรื่องการแสดง เรื่องเพศ ซึ่งทั้งหมดนั้นเป็นสิ่งที่ทำให้ฉันตื่นเต้น ฉันคิดว่าเราสองคนมีรสนิยมคล้ายๆ กัน

คุณรับบทตัวละครที่ซับซ้อนมาหลายครั้งแล้ว มีครั้งไหนบ้างไหมที่คุณสลัดตัวละครไม่หลุดหลังจากถ่ายเสร็จแล้ว

คนดูก็มีหน้าที่อินไป ส่วนหน้าที่ของฉันคือการเตรียมตัวให้มากที่สุด จำบทให้แม่น แสดงอารมณ์ออกมาให้ได้ และไม่ลืมข้อมูลที่หามาเพื่อให้ฉากๆ นั้นออกมาสมจริงที่สุดต่อหน้ากล้อง เวลาแสดงมันเหมือนมีพลังงานปะทุออกมาจริงๆ แต่พอถ่ายจบก็จบกันไป เตรียมฉากต่อไป แค่นั้นเลยจริงๆ

“May December รัก.ร่าน.ร้าย” ดูก่อนลุ้นผลรางวัลออสการ์ “บทภาพยนตร์ดั้งเดิมยอดเยี่ยม” เปิดรอบพิเศษ  7-13 มีนาคม ตั้งแต่ 1 ทุ่มเป็นต้นไป และฉายจริง 14 มีนาคมนี้ ในโรงภาพยนตร์