“ชุนจิ อิวาอิ” เกิดวันที่ 24 มกราคม ปี 1963 เมืองเซ็นได จังหวัดมิยางิ เริ่มทำงานในเส้นทางการกำกับในปี 1988 จากการกำกับมิวสิกวีดีโอเพลง “いつか何処かで” (I Feel the Echo) ของ “เคย์สุเกะ คุวาตะ” ต่อมาในปี 1994 จึงได้เดบิวต์เป็นผู้กำกับภาพยนตร์เต็มตัวจากเรื่อง “Undo” ก่อนที่จะประสบความสำเร็จและสร้างปรากฏการณ์ทางสังคมจากภาพยนตร์เรื่องยาวเรื่องแรก “Love Letter” ในปี 1995 จนเมื่อ “All about Lily Chou-Chou  ออกฉายในปี 2001 นักวิจารณ์ในวงการภาพยนตร์เอเชียต่างยกย่องให้เขาเป็น “บิดาแห่งหนังโรแมนติกยุคใหม่ของญี่ปุ่น” ด้วยความโดดเด่นของการถ่ายภาพและดนตรีประกอบทำให้หนังรักจากฝีมือ “ชุนจิ อิวาอิ” จะทำให้หัวใจคุณรู้สึกถึงความรักได้ในจังหวะที่ไม่เหมือนเดิม

 

 

“Love Letter” (1995) ถามรักจากสายลม

เรื่องราวของหญิงสาวคนหนึ่งที่สูญเสียคู่หมั้นไปเพราะเขาประสบอุบัติเหตุตกเขา เธอชื่อ “วาตานาเบะ ฮิโรโกะ” แม้ว่าเวลาจะผ่านมาแล้วสองปี แต่เธอก็ยังรู้สึกราวกับว่าเขายังอยู่ใกล้ๆ ในหัวใจ แล้วในวันที่ฮิโรโกะไปร่วมงานครบรอบวันตายของชายคนรัก “ฟูจิอิ อิตสึกิ” เธอก็ได้ที่อยู่ในวัยเด็กของเขามา และถึงจะรู้อยู่แก่ใจว่าบ้านหลังนั้นไม่มีแล้ว แต่ฮิโรโกะก็เลือกที่จะเขียนจดหมายส่งไป เพื่อเป็นการปลอบประโลมหัวใจตัวเอง

จดหมายควรจะถูกพัดพาให้หายไปโดยที่คงไม่มีใครสักคนเปิดอ่าน แต่แล้วกลับมีจดหมายตอบกลับมาที่ฮิโรโกะ มิหนำซ้ำชื่อผู้ส่งยังเป็นชื่อเดียวกับคู่หมั้นของเธอที่เสียไปแล้วด้วย ซึ่งคนที่เขียนจดหมายมานั้นเป็นฟูจิอิ อิตสึกิจริงๆ แต่เป็นฟูอิจิที่เป็นผู้หญิง หญิงสาวที่เคยเรียนร่วมห้องกับฟูจิอิ (ชาย) และเธอมีใบหน้าที่เหมือนฮิโรโกะราวกับฝาแฝด เมื่อมาถึงจุดนี้ความเรียบง่ายของเรื่องราวก็เริ่มซับซ้อนขึ้นทีละน้อย และชวนให้เกิดข้อสงสัยจนนำไปสู่คำถามของหญิงสาวทั้งสองคนว่าจริงๆ แล้ว ฟูจิอิ (ชาย) รู้สึกอย่างไรต่อพวกเธอกันแน่

 

 

“April Story” (1998) – เพียงเพื่อรอพบหัวใจเรา

งานตามหลังความสำเร็จ (Love Letter) และความล้มเหลว (Swallowtail Butterfly) ของผู้กำกับ “ชุนจิ อิวาอิ” จุดเด่นของหนังเรื่องนี้ก็คือการวางองค์ประกอบภาพ “ชุนจิ อิวาอิ” และ “โนโบรุ ชิโนดะ” เลือกที่จะใช้ภาพแบบไวด์สกรีนและแสงฟุ้งเพื่อที่ให้ความรู้สึกเวิ้งว้างและแอบเหงาของเด็กผู้หญิงที่ออกมาใช้ชีวิตไกลบ้านตามลำพังเป็นครั้งแรก

ตัวหนังเปิดตัวด้วยการย้ายบ้านของ “นิเรโกะ อุชุกิ” (ทาคาโกะ มัตสึ) สาวฮอกไกโดที่ย้ายมาอยู่หอพักเล็กๆ ในโตเกียวเพื่อเตรียมเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยมุชาชิ และการปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อมใหม่ๆ จนวันหนึ่งอุชุกิได้ไปที่ร้านหนังสือ “มุชาชิ” ซึ่งเป็นชื่อเดียวกับมหาวิทยาลัย หนังแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่า เธอไม่ได้มาที่นี่โดยบังเอิญ เธอมาด้วยความตั้งใจแน่วแน่ เพียงเพื่อจะรอพบใครบางคน

 

 

“All about Lily Chou-Chou” (2001) – ลิลี่ ชูชู แด่เธอตลอดไป

2 เพื่อนรัก “ยูอิจิ” และ “โฮชิโนะ” พวกเขารู้จักกันตอนช่วงเทอมแรกของวัยมัธยมต้น แล้วก็กลายมาเป็นเพื่อนสนิทกันในระยะเวลาหนึ่ง เที่ยวเล่นด้วยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน และแบ่งปันเรื่องราวให้กันฟัง โดยเฉพาะเพลงของศิลปินคนหนึ่งที่ชื่อ “ลิลี่ ชูชู”

ยูอิจิชอบเพลงของเธอมาก เขาถึงขนาดเปิดเว็บไซต์อันเป็นที่สิงสถิตของเหล่าแฟนๆ โดยใช้นามแฝงว่า “ฟิเลีย” บนโลกอินเทอร์เน็ตนั้นเปรียบเสมือนหลุมหลบภัยของยูอิจิ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อโฮชิโนะเปลี่ยนไปเป็นคนละคน เขากลายเป็นหัวโจกของเด็กเกเร ซึ่งไม่มีใครสามารถหยุดการกระทำร้ายๆ ของเขาได้เลย และยูอิจิก็กลายเป็นเบี้ยล่างของเขาไปด้วยเหมือนกัน

 

 

“Hana & Alice” (2004) – สองหัวใจหนึ่งความทรงจำ

“ฮานะ” กับ “อลิซ” สองสาวเพื่อนรักวัยมัธยมที่สนิทกันมาก อยู่มาวันหนึ่งฮานะก็บอกกับอลิซว่าแอบไปหลงรักชายหนุ่มคนหนึ่ง และเธอก็ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้อยู่ใกล้กับเขา แต่อยู่มาวันหนึ่งก็มีอุบัติเหตุ โดยที่ฮานะแอบมองอยู่ใกล้ๆ เธอจึงรีบไปหาเขา แต่เขายังคงมึนงงอยู่ ฮานะจึงโกหกไปว่าเป็นแฟนกับเขา และโกหกอีกว่าเขาความจำหายไป ต่อมาฮานะก็โกหกไปอีกว่าอลิซเป็นแฟนเก่ากับเขา

 

 

“Rainbow Song” (2007 ) – กว่าจะรู้ว่ารัก (เพื่อน)

บางความรักนั้นถูกซ่อนอยู่ที่ที่เราไม่อาจมองเห็น

ผลงานอำนวยการสร้างและเขียนบทของ “ชุนจิ อิวาอิ” ด้วยเรื่องราวที่นักวิจารณ์ยกย่องว่า เป็นเหมือนสารแห่งความรักในมุมมองที่ต่อจาก “Love Letter” 

หนังเปิดเรื่องด้วยภาพเด็กหนุ่มคนหนึ่งตัดสินใจส่งเมสเสจภาพรุ้งกินน้ำแนวเส้นตรงพร้อมข้อความสารภาพรักให้กับเพื่อนสนิทที่เขาไม่เคยรู้ว่า เธอตกหลุมรักเขามาตลอด 5 ปี หลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมงเขาก็ได้รับโทรศัพท์แจ้งข่าวว่า เด็กสาวคนนั้นได้เสียชีวิตแล้วจากอุบัติเหตุเครื่องบินตกที่อเมริกา ในเวลาต่อมา เด็กหนุ่มได้กลับไปร่วมงานศพของเพื่อนสนิท และเริ่มทบทวนความทรงจำที่พวกเขาเคยใช้ร่วมกัน ก่อนที่จะพบว่าครั้งหนึ่งพวกเขาทั้งคู่เคยเห็นภาพรุ้งกินน้ำแนวเส้นตรงด้วยกันมาแล้ว และนั่นคือวันแรกที่เธอตกหลุมรักเขา

 

 

“The Case of Hana & Alice” (2015) – ฮานะ & อลิซ ปริศนาโรงเรียนหลอน 

ใช้เวลาพัฒนาบทของแอนิเมชันเรื่องนี้นานถึง 10 ปี โดยนอกจากผู้กำกับ “ชุนจิ อิวาอิ” จะรับทั้งหน้าที่เขียนบท แต่งเพลง สเก็ตช์ภาพด้วยตัวเอง เขายังได้ร่วมมือกับ “ซาโตโกะ โมริคาวา” แอนิเมเตอร์ผู้โด่งดังจากการออกแบบคาแร็กเตอร์ “The Cat Returns” (2002) แอนิเมชันเรื่องดังจากสตูดิโอจิบลิ โดยโมริคาวาดัดแปลงจากรูปโฉมของ “ยู อาโออิ” และ “แอนน์ ซูซูกิ” รวมถึงนักแสดงคนอื่นๆ ด้วย รวมทั้งการดึงเอาบรรยากาศต่างๆ ที่อิวาอิวาดเอาไว้ในสตอรีบอร์ดมาพัฒนาเป็นคาแร็กเตอร์ของภาพยนตร์เรื่องนี้โดยหนังถ่ายทำโดยเทคนิคโรโตสโคป

โดยเล่าเรื่องราวจุดเริ่มต้นมิตรภาพระหว่าง 2 สาว เมื่อ “ฮานะ” และ “อลิซ” เริ่มเข้าเรียนในโรงเรียนมัธยมและรู้จักกันใหม่ๆ พวกเธอสนิทกันอย่างรวดเร็วเพราะเกิดคดีฆาตกรรมขึ้นที่โรงเรียนจนทำให้ทั้งคู่ต้องช่วยกันสืบคดีเพื่อตามหาเพื่อนร่วมชั้นที่หายตัวไป

 

 

“A Bride for Rip Van Winkle” (2016)

ได้แรงบันดาลใจจากเรื่องสั้น “Rip Van Winkle” เรื่องราวของภาพยนตร์จะพาเราไปรู้จักกับ “นานามิ” ครูสอนหนังสือที่ไขว่คว้าความรักจากโลกออนไลน์ ซึ่งเธอก็พบสิ่งนั้นจริงๆ “เท็ตสึยะ” เป็นหนุ่มที่เธอออกเดตด้วย และทั้งคู่ตัดสินใจที่จะแต่งงานกัน ในงานแต่งงานที่ควรจะอบอุ่นฟุ้งเฟ้อไปด้วยความรัก แต่นานามิกลับต้องจ้างคนกลุ่มหนึ่งมาแสดงเป็นครอบครัวของเธอ ชีวิตบางส่วนของเธอขาดหายไป

 

 

Last Letter (ฉาย 12 มีนาคม 2020)

เรื่องราวความรักของ “คิชิเบโนะ ยูริ” ได้กลับไปร่วมงานศพของพี่สาว “โทโนะ มิซากิ” ที่นั่นเอง ยูริได้พบกับ “อายูมิ” หลานสาวที่ไม่ได้เจอกันมานาน อายูมิยังคงไม่อาจยอมรับการตายของแม่ เธอจึงไม่สามารถที่จะเปิดอ่านจดหมายฉบับสุดท้ายที่แม่ทิ้งไว้ให้ต่างหน้าได้ ยูริได้ไปงานเลี้ยงรุ่นของมิซากิแทนเจ้าตัวเพื่อแจ้งข่าวการตายของเธอให้พวกเขาทราบ ทว่ายูริกลับถูกเข้าใจผิดว่าเป็นมิซากิ เธอก็ได้พบกับ “โอโตซากะ เคียวชิโร” นักเขียนนิยายและเป็นชายผู้เป็นรักแรกของเธอ เขาเองก็เข้าใจผิดว่าเธอคือมิซากิเช่นกัน ทั้งสองแลกข้อมูลการติดต่อกันไว้ กระทั่งวันหนึ่งยูริก็ได้รับข้อความจากเคียวชิโรที่บอกว่า “ถ้าบอกว่าตอนนี้ผมก็ยังรักคุณอยู่ จะเชื่อรึเปล่า”