กำกับ: เฮตตี แม็กโดนัลด์

นักแสดง: เกลน แบร์รี, สก็อตต์ นีล, ลินดา เฮนรี, ทาเมกา เอมป์สัน

ความยาว: 90 นาที

ประเภท ตลก-ดราม่า

ประเทศ อังกฤษ (คำบรรยายไทย)

ฉายครั้งแรก: ปี 1996

ฉายไทย: 11 มิถุนายน 2563 ที่ House สามย่าน (โปรแกรม House Classics)

 

“เจมี” (เกลน แบร์รี) กับแม่ “แซนดรา” (ลินดา เฮนรี) อาศัยอยู่ในแฟลตของการเคหะแถบเธมสมีด ทางตะวันออกเฉียงใต้ของลอนดอน ซึ่งเป็นย่านของชนชั้นแรงงาน แม่ของเจมีวุ่นอยู่กับการลงทุนเปิดผับของตัวเอง ในขณะที่เจมีนั้นกำลังอึดอัดกับความรู้สึกบางอย่างในใจที่ไม่รู้จะหันหน้าไปปรึกษาใคร

 

เจมีไม่ชอบฟุตบอลเหมือนคนอื่นๆ นั่นทำให้เขาเข้ากับเพื่อนผู้ชายส่วนใหญ่ไม่ได้เลย ยกเว้นกับ “สตี” (สก็อตต์ นีล) เด็กหนุ่มในแฟลตที่อยู่ห้องติดกัน

 

สตีเป็นเด็กเรียบร้อย ไม่เกะกะระราน นิสัยต่างจากเพื่อนชายในวัยเดียวกัน เขาอาศัยอยู่กับพ่อและพี่ชายที่จุดเดือดต่ำด้วยกันทั้งคู่ โดยสตีมักตกเป็นที่รองรับอารมณ์ของพวกเขาอยู่เสมอ วันหนึ่งสตีทะเลาะกับพ่อ เขาจึงขอไปนอนค้างกับเจมี

 

ในคืนที่สองหนุ่มต่างเปิดแผลในใจของกันและกันออกมา ความรู้สึกหวั่นไหวบางอย่างก็ปรากฏขึ้นพร้อมๆ กัน

 

 

เกร็ดภาพยนตร์:

 

• “Beautiful Thing” สร้างจากบทละครเวทีของ “โจนาธาน ฮาร์วีย์” ซึ่งชนะเลิศรางวัลจอห์น ไวติงอวอร์ด ปี 1994 (มอบให้บทละครที่สะท้อนสังคมร่วมสมัย)

• ฉบับละครนั้นเปิดแสดงครั้งแรกในลอนดอนปี 1993 กำกับโดย “เฮตตี แม็กโดนัลด์ จากนั้นทางสถานีโทรทัศน์แชนแนลโฟร์ (Channel 4) ซื้อไปสร้างเป็นฉบับภาพยนตร์โทรทัศน์ โดยดึงทั้งโจนาธาน ฮาร์วีย์มาดัดแปลงบทละครของตัวเอง และให้เฮตตี แม็คโดนัลด์มากำกับเช่นเดิม

• หลังจากที่ฉบับภาพยนตร์โทรทัศน์สร้างเสร็จ และนำไปฉายในวงจำกัดตามเทศกาลต่างๆ กลับได้เสียงชื่นชมอย่างล้นหลาม จนแชนแนลโฟร์เปลี่ยนใจนำออกฉายโรงในปี 1996

• “Beautiful Thing” ได้รับรางวัล “Grand Prix” จากเทศกาล “Paris Film Festival 1996”

• หนังใช้เพลงของวง “The Mamas & The Papas” เป็นเพลงประกอบทั้งหมด โดยเฉพาะเพลงจากเสียงร้องของ “มามา แคสส์ เอลเลียต” ที่กลายเป็นจุดเด่นสำคัญของหนังเรื่องนี้

• หลังจากหนังถ่ายทำได้ไม่นาน แฟลตการเคหะที่เป็นฉากหลังของหนังก็ถูกทุบทิ้ง ตามนโยบายปรับปรุงพื้นที่ของเมืองลอนดอน

• “แอนดรูว์ เฮก” ผู้กำกับหนังเรื่อง “Weekend, 45 Years และซีรีส์ Looking” ยกให้ “Beautiful Thing” เป็นหนังในดวงใจตลอดกาลของเขา เขาเล่าว่าตอนหนังออกฉาย เขาทำงานเป็นพนักงานในโรงหนัง และทุกๆ รอบ หนังจะจบลงด้วยเสียงปรบมือจากผู้ชม ซึ่งเขาไม่เคยเห็นหนังเรื่องใดสร้างปรากฏการณ์แบบนี้มาก่อน