ในมุมไบ กิจวัตรอันจำเจของนางพยาบาล “ประพา” (คานี คูสรูตี) เกิดสะดุดเมื่อเธอได้รับของขวัญที่คาดไม่ถึงจากสามีที่ขาดการติดต่อไปนาน ส่วน “อนุ” (ดีเวีย ประพา) เพื่อนร่วมห้องของเธอพยายามหาที่เหมาะๆ ในเมืองอันวุ่นวายนี้ใช้เป็นที่พลอดรักกับแฟนหนุ่มซึ่งเป็นมุสลิม การเดินทางสู่เมืองชายทะเลทำให้พวกเขาได้เจอกับที่ที่สามารถปลดเปลื้องภาระหนักอึ้งของชีวิต และปลดปล่อยความปรารถนาในส่วนลึกของจิตใจออกมาได้
“All We Imagine as Light” ผลงานภาพยนตร์ขนาดยาวเรื่องแรกของผู้กำกับหญิง “ปายาล คาปาเดีย” ซึ่งชนะ “รางวัลกรังด์ปรีซ์” จาก “เทศกาลหนังเมืองคานส์ 2024” และได้รับคำชมอย่างล้นหลามจากนักวิจารณ์หลายคนที่ยกย่องว่านี่คือหนังที่พูดถึง “ความเหงาในเมืองใหญ่” ได้ดีเทียบเท่ากับที่ผู้กำกับ “หว่องกาไว” เคยทำไว้เลยทีเดียว
“ปายาล คาปาเดีย” เกิดที่มุมไบ เมื่อปี 1986 พ่อและแม่ของเธอเป็นจิตรกรและศิลปิน เธอจึงคุ้นเคยกับงานศิลปะมาตั้งแต่เด็กๆ ระหว่างเรียนโรงเรียนประจำในรัฐอุตตรประเทศ คาปาเดียสมัครเข้าชมรมภาพยนตร์ และทำให้เธอได้มีโอกาสดูหนังของ “ริตวิก กาตัก” และ “อังเดร ทาร์คอฟสกี” จนทำให้เธอหลงใหลในศาสตร์ของภาพยนตร์ และตัดสินใจเรียนสอบต่อด้านภาพยนตร์ที่สถาบันภาพยนตร์และโทรทัศน์แห่งอินเดีย หลังเรียนจบเธอทำงานในมุมไบทั้งงานโฆษณาและทำงานวิดีโออาร์ต คาปาเดียเริ่มทำหนังสั้นตั้งแต่ปี 2014 ก่อนจะมาทำสารคดีขนาดยาวเรื่อง “A Night of Knowing Nothing” (2021) ซึ่งได้รับเลือกให้ฉายใน “เทศกาลหนังเมืองคานส์ 2021” สำหรับ “All We Imagine as Light” นี้เป็นหนังยาวเรื่องแรกของเธอ
ในทุกความเหงาจะมีหัวใจรออยู่ตรงนั้นเสมอ “All We Imagine as Light ที่ตรงนี้ ยังมีหัวใจ” 25 ธันวาคมนี้ ในโรงภาพยนตร์