ในมุมไบ กิจวัตรอันจำเจของนางพยาบาล “ประภา” (คานี คุสรุตี) เกิดสะดุดเมื่อเธอได้รับของขวัญที่คาดไม่ถึงจากสามีที่ขาดการติดต่อไปนาน ส่วน “อนุ” (ดิวยา ประภา) เพื่อนร่วมห้องของเธอพยายามหาที่เหมาะๆ ในเมืองอันวุ่นวายนี้ใช้เป็นที่พลอดรักกับแฟนหนุ่มซึ่งเป็นมุสลิม การเดินทางสู่เมืองชายทะเลทำให้พวกเขาได้เจอกับที่ที่สามารถปลดเปลื้องภาระหนักอึ้งของชีวิต และปลดปล่อยความปรารถนาในส่วนลึกของจิตใจออกมาได้

 

 

“All We Imagine as Light” ผลงานภาพยนตร์ขนาดยาวเรื่องแรกของผู้กำกับหญิง “ปายาล คาปาเดีย” ซึ่งชนะ “รางวัลกรังด์ปรีซ์” จาก “เทศกาลหนังเมืองคานส์ 2024” และได้รับคำชมอย่างล้นหลามจากนักวิจารณ์หลายคนที่ยกย่องว่านี่คือหนังที่พูดถึง “ความเหงาในเมืองใหญ่” ได้ดีเทียบเท่ากับที่ผู้กำกับ “หว่องกาไว” เคยทำไว้เลยทีเดียว

 

“ปายาล คาปาเดีย” เกิดที่มุมไบ เมื่อปี 1986 พ่อและแม่ของเธอเป็นจิตรกรและศิลปิน เธอจึงคุ้นเคยกับงานศิลปะมาตั้งแต่เด็กๆ ระหว่างเรียนโรงเรียนประจำในรัฐอุตตรประเทศ คาปาเดียสมัครเข้าชมรมภาพยนตร์ และทำให้เธอได้มีโอกาสดูหนังของ “ริตวิก กาตัก” และ “อังเดร ทาร์คอฟสกี” จนทำให้เธอหลงใหลในศาสตร์ของภาพยนตร์ และตัดสินใจเรียนสอบต่อด้านภาพยนตร์ที่สถาบันภาพยนตร์และโทรทัศน์แห่งอินเดีย หลังเรียนจบเธอทำงานในมุมไบทั้งงานโฆษณาและทำงานวิดีโออาร์ต คาปาเดียเริ่มทำหนังสั้นตั้งแต่ปี 2014 ก่อนจะมาทำสารคดีขนาดยาวเรื่อง “A Night of Knowing Nothing” (2021) ซึ่งได้รับเลือกให้ฉายใน “เทศกาลหนังเมืองคานส์ 2021” สำหรับ “All We Imagine as Light” นี้เป็นหนังยาวเรื่องแรกของเธอ

 

ในทุกความเหงาจะมีหัวใจรออยู่ตรงนั้นเสมอ “All We Imagine as Light ที่ตรงนี้ยังมีหัวใจ” 25 ธันวาคมนี้ ในโรงภาพยนตร์