เรื่องย่อ

ขอเชิญชวนทุกบ้านใส่ตีนหมาโกยไปขำไปกับ

“หมาสุดแสบ VS หมู่บ้านสุดบวม”

หัวเราะไปกับมุกใสซื่อเกลื่อนไปทั่วทุ่ง ฮากันลูกรังกระจาย

เมื่อหมาวัดแสนรู้อย่าง “ไอ้โชค” ที่ถูกฝึกฝนมาอย่างดี

ตกเป็นจำเลยถูกหาว่าเป็น “หมาบ้า” จากคนเพี้ยนๆ ในหมู่บ้านที่สุดแสนห่างไกลความเจริญ

ปกครองโดยผู้ใหญ่บ้านหน้าตาเชื่อถือได้อย่าง “ค่อม ชวนชื่น”

ก๊วนลูกบ้านสุดป่วน “โต-อำพล รัตน์วงศ์ / บอล เชิญยิ้ม / ชูษี เชิญยิ้ม”

ร่วมด้วยทีมงานนักแสดงที่เคยสร้างความประทับใจจาก “แหยมยโสธร”

และแขกรับเชิญสุดเด็ด “โหน่ง ชะชะช่า” พรานฝีมือดีที่อาสามาปัดเป่าทุกข์และสุขของประชาชน

ร่วมด้วยนักวิชาการคารมดีคนเดียวของหมู่บ้านแบบ “ปู พันหน้า”

ใน “ว้อ หมาบ้ามหาสนุก”

การันตีมุกตลกแบบใสซื่อเกลื่อนไปทั่วทุ่งกับ “หม่ำ จ๊กม๊ก” ในฐานะโปรดิวเซอร์ครั้งแรก

ด้วยฝีมือการกำกับของศิษย์เอกก้นกุฏิ “บรรจง สินธนมงคลกุล” มุกเกลื่อนไม่แพ้ท่านอาจารย์

เมื่อความรู้เชิงวิชาการ (ที่ถูกต้อง) เข้าไปไม่ถึงความทุรกันดาร

“ความเชื่อ” กับ “การเดา” ก็ทำให้ขวัญกระเจิง วิ่งกันลูกรังกระจาย

ณ หมู่บ้านสุดกันดารห่างไกลความเจริญแห่งหนึ่ง ปกครองโดย “ผู้ใหญ่เสนาะ” (ค่อม ชวนชื่น) หมู่บ้านแห่งนี้ไม่มีบ้านไหนเลี้ยงหมาเลยสักตัว ยกเว้น “ไอ้โชค” หมาสีดำหน้าตาฉลาดเฉลียวตัวเดียวในหมู่บ้านที่ถูกชุบเลี้ยงโดยหลวงพ่อและศิษย์วัดที่เลี้ยงดูและรักใคร่เป็นอย่างดีทั้ง “ผง” (แจ้ง-อนุวัตน์ ทาระพันธุ์) และ “หยอย” (ชูษี เชิญยิ้ม), “น้าจุ่น” (สายสิน วงษ์คำเหลา) จนวันหนึ่งพบศพในหมู่บ้านมีร่องรอยเหมือนถูกสัตว์ร้ายกัดตายอย่างสยดสยอง ชาวบ้านต่างสันนิษฐานกันไปต่างๆ นานา จนในที่สุด “ราเชนทร์” (ปู พันหน้า) นักวิชาการคนเดียวของหมู่บ้านก็ลงความเห็นว่าน่าจะถูก “หมาบ้า” กัดตาย  ชาวบ้านเพ่งเล็งว่าไอ้โชคนี่แหละคือหมาบ้าที่ทำร้ายคนในหมู่บ้าน ผงและหยอยที่กำลังติดพันบทรักชวนอ้วกอยู่กับ “บงกช” (ออแกน-อมเรศ ตุ้มบุญ) และ “กระแต” (ตุ๊กกี้-สุดารัตน์   บุตรพรม) ได้รู้เรื่องก็สงสารเห็นใจไอ้โชคเป็นอย่างมาก และไม่คิดเลยว่าไอ้โชคจะเป็นหมาบ้าไปได้

ด้วยความกลัวที่จะถูกหมาบ้าทำร้าย ผู้ใหญ่จึงเรียกทุกคนมาปรึกษาหารือรวมทั้งเรียกพรานป่าฝีมือชั้นครูนามว่า “พรานจ้อน” (โหน่ง ชะชะช่า) เพื่อหาทางป้องกันตัวเองไม่ให้หมาบ้าเข้ามาใกล้ด้วยวิธีประหลาดสุดบรรยาย แล้วแต่ว่าใครจะสมองใสแจ๋วกว่ากัน ความวุ่นวายในการวางแผนและลงมือของ “คน” ในการกำจัด “หมา” แบบสุดโต่งจึงเกิดขึ้น แต่เรื่องง่ายๆ กลับไม่ง่ายอย่างที่คิดบังเอิ๊ญ..บังเอิญว่าความฉลาดของไอ้โชคดันไม่ธรรมดา หมาจากศูนย์ฝึกระดับนัมเบอร์วันยังต้องอาย สติปัญญาของน้องโชคเค้าเทียบเท่าปริญญาเอก กลเม็ดเด็ดดวงของคนทั้งหมู่บ้านกับสมองเดียวของหมา ใครล่ะที่มันจะเจ๋งกว่ากัน!!!

ว้อ…ภาษาอะไรเหรอ??

“ว้อ” ภาษาที่ไม่คุ้นของคนกรุงเทพฯ แต่ทางอีสานแปลว่า “บ้า” ส่วนใหญ่ใช้คู่กับสุนัขเรียกว่า “หมาว้อ” แปลว่า “หมาบ้า” แต่ในกรณีนี้บางทีคำว่าว้อก็ใช้กับคนได้ด้วย ถ้าเพื่อนของคุณมีอาการบางอย่างผิดปกติไป เพี้ยนขึ้นโดยไม่ทราบสาเหตุ ยกตัวอย่างการใช้คำว่าว้อ “หมาว้อโตนี้มันสิกัดเอาเด้อ อย่าเข้าไปใกล้มันเด้อ” แปลว่า “สุนัขบ้าตัวนี้มันจะกัดเอา อย่าเข้าใกล้มันนะ”

ภาพยนตร์ที่มีหมาเป็นตัวเอก แน่นอนว่าเรื่องนี้คงไม่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นเรื่องแรก ภาพยนตร์น้องหมาที่สร้างความประทับใจอยู่ในห้วงลึกๆ ก็แน่นอนว่าคงไม่ใช่เรื่องแรกเหมือนกัน แต่ถ้าเป็นเรื่องของความบ้าบิ่นขี้แกล้งของน้องหมาน้อย ตาใส หน้าซื่อ เรื่องนี้จะเป็นเรื่องแรกที่จะบอกความไม่ธรรมดาของสุนัขเฝ้าบ้าน สุนัขก็มีจิตใจเหมือนอย่างเราๆ นี่แหละ รู้จักงอน รู้จักหวง รู้จักหลอกล่อ ขี้โกงในบางที หยิ่ง เชิด ซุกซ่อนอยู่ภายใต้ตาใสกลม จมูกยาว หูตั้ง และหางกระดิก

แต่ช้าก่อน อย่าเพิ่งคิดไปไกลว่าหมาตัวนี้จะร้ายกาจขนาดไหน เจ้าหูลู่ตัวนี้ไม่มีพิษภัยแค่ขี้น้อยใจเล็กน้อย “ไอ้โชค” หมาวัดขี้เหงาขี้งอน โดนคนรอบตัวหาว่าเป็น “หมาว้อ” เพื่อนก็ไม่มีสักตัว เจ้านายยังระแวงสงสัยอีก “เออ ว่าตูดีนัก บ้ามันให้มันส์สะเด็ดซะเลย” แค่นี้แหละที่ทำให้โชคมีความว้อแตกต่างไปจากหมาตัวอื่นๆ  เรื่องหมูๆ อย่างนั่ง ชิด หมอบ คลานข้ามไปได้เลย ครูฝึกทั้งหลายหงายท้องกลับบ้านแน่ เพราะไอ้โชคหมาเอกของเรื่องฝึกยักคิ้ว หลิ่วตา ปีนต้นไม้ แกล้งทำท่าบ้าบวมๆ วิ่งไล่งับชาวบ้านเล่นแก้เบื่อ หลอกผีใครต่อใครเล่นแก้เซ็ง นี่ต่างหากที่ทำให้ไอ้โชคจะไปแทรกอยู่ในดวงใจของใครอีกหลายคน…

บันทึกผู้กำกับ “บรรจง สินธนมงคลกุล” (Director’s Note)

“ว้อ หมาบ้ามหาสนุก” เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับหมาบ้าแสนรู้ที่พี่หม่ำเล่าให้ผมฟังมานานแล้ว และมีความคิดที่อยากจะทำเป็นหนัง โปรเจกต์จึงได้ถูกพัฒนาขึ้นมา เติมเรื่องเติมราวเข้าไป  สิ่งที่ยากที่สุดของงานนี้หนีไม่พ้นเรื่องหมา เพราะมันเป็นหมาเพียงตัวเดียวในเรื่อง หมายความว่ามันต้องแสดงเก่งมากๆ ในเรื่องมันต้องเล่นเป็นหมาบ้า ต้องดุ ต้องบ้า นี่แหละครับสิ่งที่ยากที่สุด ก็พี่หมาแกช่างอารมณ์ดีเหลือเกิน จะบอกให้มันแอคติ้งแบบนี้ๆ ก็ไม่ได้  เราจึงต้องอาศัยการหลอกล่อสารพัดเพื่อให้ได้มาซึ่งอารมณ์นั้นๆ เช่น จะโกรธก็ต้องแกล้งจะทำร้ายเจ้าของ ให้เลียหน้านักแสดงด้วยความรัก ก็ต้องนมข้นไปทาหน้านักแสดง คือทำทุกอย่างเพื่อช่วยส่งอารมณ์ แต่คงไม่ได้จริงจังมาก มันจะออกมาในโทนของการ์ตูนแสบๆ คันๆ มากกว่า

อย่างไรก็ดี ภาพยนตร์เรื่องนี้ถ่ายทำจนสำเร็จโดยปราศจากการสูญเสีย ไม่เกิดการบาดเจ็บล้มตายของสัตว์ในเรื่องแม้แต่เพียงตัวเดียว ซึ่งต้องให้เครดิตกับทีมงานทุกๆ คน และขอขอบคุณพี่หม่ำที่เป็นทั้งหัวหน้า และพี่ชายที่ให้โอกาสและให้คำปรึกษาในเรื่องต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องมุกตลกจนถึงการเล่าเรื่อง และยอมรับเชิญมาเล่นในภาพยนตร์เรื่องนี้ด้วย  ขอฝากภาพยนตร์ตลกซ่อนเงื่อนสบายๆ สไตล์ “หม่ำ จ๊กม๊ก” เรื่องนี้ไว้ด้วยละกันนะครับ…

บันทึกโปรดิวเซอร์ “เพ็ชรทาย วงษ์คำเหลา” (Producer’s Note)

แหม…อย่าไปเรียกว่าเป็น “โปรดิวเซอร์” เลย มันดูกระดากสำหรับผม เรียกว่าเป็นผู้ดูแลเป็นที่ปรึกษา และช่วยดูเรื่องบทภาพยนตร์ดีกว่า มันดูยิ่งใหญ่ไปนะคำว่าโปรดิวเซอร์เนี่ย จริงๆ ในเรื่องนี้ก็ดูในส่วนของแก็กต่างๆ คอยกำหนดเส้นเรื่องของหนังเรื่องนี้ ที่มาของไอเดียก็คือผมเล่นหนังผีตลกมาเยอะมาก ไม่รู้กี่เรื่องต่อกี่เรื่อง ครั้นว่าจะทำหนังผีเดี๋ยวก็จะไปซ้ำทางกับที่มีออกมาอยู่ในตอนนี้ ก็เลยปิ๊งว่าลองไปวิ่งหนีอย่างอื่นที่ไม่ใช่ผีดีมั้ย คิดว่าลองเปลี่ยนเป็นหมาคงจะดี ซึ่งไอเดียนี้คิดไว้นานแล้วแต่ไม่มีโอกาสได้ทำ เคยเล่าให้พี่ปรัชฟังตั้งแต่สมัยถ่าย “องค์บาก” ภาคแรก คือในหนังเรื่องนี้จะมีกลิ่นของสไตล์หนังอย่าง “บ้านผีปอบ / บ้านผีเปิบ / บุปผาราตรี / การ์ตูนทอมแอนด์เจอร์รี” แต่นำมาเล่าในแบบฉบับที่เราถนัด

สำหรับ “จง” (บรรจง สินธนมงคลกุล) ผู้กำกับเขาจะรู้แนวทางตลกของเรา ลุยงานมาด้วยกันสมัยทำแหยมฯ มีปัญหาอะไรหน้ากองจะคุยจะช่วยกันคิดตลอด เรียกว่าเป็นมือขวาผู้รู้ใจเลย เขาเป็นคนที่เก่งมีไอเดียมุกใหม่ๆ มาเสนอตลอด และตัวเขาก็มีความตั้งใจที่จะทำโปรเจกต์ในฝันของเราเรื่องนี้ให้เป็นภาพออกมาให้ดีที่สุด

สำหรับนักแสดงนำของผม “เจ้านาร่า” เป็นหมาที่น่ารัก และก็เป็นนักแสดงที่เก่งนะ จริงๆ ผมเป็นคนกลัวหมา แต่ที่บ้านก็เลี้ยงโกลเดนฯ ไว้เฝ้าบ้านตัวหนึ่ง แต่มันชอบเรียกขโมยเข้าบ้านมากกว่า ตอนแรกที่เจอนาร่าก็รู้สึกกลัว เพราะตัวมันดำๆ ใหญ่ๆ แบบเดียวกับตัวที่เคยกัดผมในชิงร้อยชิงล้านมาแล้ว แล้วดันมาจากฟาร์มเดียวกันอีก เจอกันตอนแรกก็ยังเกรงใจๆ อยู่ แต่พอรู้ว่าเขาเชื่องก็เลยเริ่มโอเค ซึ่งในเรื่องน่ะเขาต้องเล่นเป็นหมาน่ากลัว ซึ่งนาร่าทำหน้าที่ของมันได้สุดยอดมาก

ผมเชื่อว่าคนดูก็จะได้ฮาไปกับมุกบ้านๆ ดูง่ายสบายตาซึ่งเป็นแนวทางการเล่าเรื่องที่เราถนัด ไปดูหนังที่มีหมาเป็นตัวป่วน ตัวแสบ กับมุกฮาของตัวละครคาแร็กเตอร์แปลกๆ เชื่อว่าทุกคนจะได้รับความสุขไปกับภาพยนตร์เรื่องนี้ “หม่ำ จ๊กม๊ก” การันตีครับ

Wor ค่อม ชวนชื่น ชัชชัย จำเนียรกุล ชิติสรรค์ ไชเสนา ชูศักดิ์ เอี่ยมสุข ชูษี เชิญยิ้ม ตุ๊กกี้ ชิงร้อย บรรจง สินธนมงคลกุล บอล เชิญยิ้ม บาแรมยู ปรัชญา ปิ่นแก้ว วชิระ พานนท์ ว้อ หมาบ้ามหาสนุก สายสิน วงษ์คำเหลา สุดารัตน์ บุตรพรหม สุทธินันท์ ภูสมจิตร หม่ำ จ๊กม๊ก อนุวัฒน์ ทาระพันธ์ อมเรศ ตุ้มบุญ อาคม ปรีดากุล อำพล รัตน์วงศ์ เฉลิมศักดิ์ แย้มขะมัง เพ็ชรทาย วงษ์คำเหลา